بومک: February 2006

Tuesday, February 28, 2006

باران

باران.......... باران ببار، که دلم برای تنها واژه ای که می تواند دوستش داشته باشد تویی ببار..........ببار

Sunday, February 26, 2006

حیاط خانه ی ما

کنار باغچه ی حیاط خانمان ایستاده ام و به آن گل سرخ نگاه می کنم، درونش چه خبر است ... چه غوغا یست شما می دانید ؟از راز دل آن باخبرید شمایی که.... شمایی که این قدر مدعی هستید.... چقدر حیاط خانمان قشنگ شده است ......ولی حیف..... حیف

Thursday, February 23, 2006

روان

من یکسره تن هستم و جز آن هیچ، روان تنها واژه ای است برای چیزی در تن،اما آیا روانی باقی ست؟

Wednesday, February 22, 2006

من نوشتم

بعد از به خواب رفتن خورشيد// بعد از بيداري و سلام گفتن به ماه //من نوشتم //...دوست دارم صداي قهقهه هاي من به آسما ن هفتم هم برسد //چقدر درياي قشنگي بود، تلخ //مرا در خود غرق نکرد،شيرين //من زنده مانده ام

Tuesday, February 21, 2006

دوستت دارم

تمام رزهاي قرمز دنيا براي سايه ي رز..............سايه دوست دارم

Monday, February 20, 2006

نفس

جلوی آیینه ایستاده بود و تعداد نفس هاشو می شمرد و هر بار که نفسش رو توی سینه حبس می کرد منتظر بود که ببینه آیا این آخرین نفمنه منه یا نه؟

Friday, February 17, 2006

ای کاش

اي کاش، اي کاشي وجود نداشت .....................اي کاش

Tuesday, February 14, 2006

درد

تمام ديشب از درد استخوان نتوانستم بخوابم.... ولي برام جالب بود جالبيش توي اين بود که با کوچکترين حرکت اين درد تسکين پيدا مي کرد و لي افسوس.... که دوباره همه چيز از نو شروع شد

Monday, February 13, 2006

تنهایی

.........تنهايي........... اين سکوت نگهبان

Sunday, February 12, 2006

خدای من

چقدرسخته آدمی ازچیزی درفرارباشه ولی آن چیز رهایش نکنه مثل عشق ... بنظرمن عشق فقط بایدالهی باشه فقط خداچون فقط خداست که به آدمی وفادار میمونه زندگی کردن برای این دنیا مزخرفترین نوع زندگیست کلمه دوستداشتن حالمو بد می کنه ازتعریف عشقی که برای غیر خدا باشه متنفرم زن میدانید یعنی چه ؟ نمی دانید ... من یک زنم ... وقتی به این موضوع فکر می کنم می بینم که خداوند بزرگترین افتخار رو به من داده ولی اوضاع من اونقدر خرابه که بزرگترین افتخار حالمو بد می کنه خیلی بده نه ... به قول یه نفر وحشتناکه

Tuesday, February 07, 2006

Hi

... چقدر روح محتاج فرصتهاي يست که در آن هيچ کس نباشد ، من اينجا تنهام

بومک